ارتودنسی دندان کودکان

ارتودنسی دندان کودکان شاخه‌ ای از دندانپزشکی یا دندانپزشکی کودکان است که مال اکلوژن (malocclusion) یا ناهنجاری دندانی را درمان می‌کند. این ناهنجاری هنگامی اتفاق میفتد که در هنگام بسته شدن دهان، دندان های ما به طور صحیح رو هم قرار نمی گیرند که این منجر به گزش نامناسب می شود. یک متخصص ارتودنسی در صاف كردن دندان ها تخصص دارد. برای بهبود ظاهر فرد می تواند درمان زیبایی داشته باشد، اما غالباً هدف آن بهبود عملکرد دهان نیز هست.

---

انواع ارتودنسی کودکان

از بریس و سایر وسایل برای صاف نمودن دندان ها استفاده می شود. یک متخصص ارتودنسی می تواند کارهایی را انجام دهد که هدف آن دستیابی به موارد زیر است :

• بستن شکافهای وسیع بین دندانها
• تراز کردن نوک دندان ها
• صاف کردن دندان های کج
• بهبود گفتار یا توانایی جویدن
• تقویت سلامت طولانی مدت لثه ها و دندان ها
• جلوگیری از ساییدگی بیش از حد طولانی مدت یا ضربه به دندان ها
• درمان نیش نامناسب

درمان ارتودنسی می تواند ظاهر دندان ها را بهبود بخشد، اما همچنین می تواند منجر به جویدن بهتر و عملکرد گفتاری بهتری شود و در برخی موارد از دندان در برابر آسیب یا پوسیدگی محافظت می کند. برای دستیابی به این اهداف، متخصص ارتودنسی از طیف وسیعی از دستگاه های پزشکی دندانپزشکی استفاده می کند.

---

دستگاه های ارتودنسی کودکان

دستگاه های ارتودنسی می توانند ثابت یا قابل جابجایی باشند .

وسایل ثابت ارتودنسی

این ها رایج ترین دستگاه هایی هستند که در ارتودنسی دندان استفاده می شوند. در مواردی که دقت مهم است از آنها استفاده می شود. فرد می تواند به طور معمول با وسایل ثابت غذا بخورد، اما باید از مصرف برخی غذاها و نوشیدنی ها مانند نوشیدنی های گازدار، آب نبات سفت، آدامس و سایر غذاهای چسبنده اجتناب کند. افرادی که در ورزش های تماسی شرکت می کنند باید این موضوع را به متخصص ارتودنسی خود اطلاع دهند، زیرا ممکن است به محافظ مخصوص لثه نیاز داشته باشند.

نمونه هایی از لوازم ارتودنسی ثابت عبارتند از :

• مهاربندها یا بریس های دندانی

این ها از براکت، سیم و باند تشکیل شده اند. نوارها محکم در اطراف دندان ها ثابت می شوند و به عنوان لنگر دستگاه عمل می کنند، در حالی که براکت ها معمولاً به جلوی دندان ها متصل می شوند.
سیم هایی به شکل قوس از داخل براکت ها عبور کرده و به نوارها ثابت می شوند. با محکم شدن سیم قوسی، کشش به دندان ها وارد می شود. با گذشت زمان، آنها را به موقعیت مناسب منتقل می کند. پیگیری شامل بازدیدهای ماهانه برای تنظیم یا سفت شدن بریس ها است. درمان ممکن است از چندین ماه تا چند سال طول بکشد. در این درمان دو نوع بریس شفاف و رنگی موجود است.

لوازم قابل جابجایی ارتودنسی

نمونه هایی از لوازم قابل جابجایی ارتودنسی عبارتند از:

• پالاتال اکسیندر یا وسیع کننده کام

• پوشش سر یا سرپوش (Headgear)

یک بند در اطراف پشت سر به یک سیم فلزی در جلو صورت متصل می شود. هدف این است که سرعت رشد فک بالا را حفظ کند و دندان های پشت را در موقعیت خود قرار دهد؛ در حالی که دندان های جلو عقب هستند.

• ارتودنسی های نامرئی

• نگهداره متحرک

نگهدارنده متحرک دو نوع است:

• نگهدارنده

از این موارد پس از درمان برای جلوگیری از حرکت مجدد دندان به موقعیت اولیه استفاده می شود. در صورت اصلاح  ممکن است از آنها برای جلوگیری از مکیدن شست کودکان نیز استفاده شود.

• ضربه گیرهای لب و گونه

این موارد مخصوصاً برای از بین بردن فشار گونه ها یا لب های روی دندان ساخته می شوند.

• نگهدارنده دائمی

• آتل یا لوازم تغییر مکان فک

این ها یا در فک بالا یا پایین قرار می گیرند. آنها به بسته شدن صحیح فک کمک می کنند . آتل معمولاً برای اختلال مفصل گیجگاهی فکی (TMJ) استفاده می شود. TMJ نوعی بیماری است که می تواند باعث درد و اختلال در عملکرد عضلات درگیر در حرکت فک شود.

---

چه کودکانی باید به یک متخصص ارتودنسی مراجعه کنند؟

اگر فک ها و دندان ها به درستی رشد نکنند ناهنجاری هایی در دندان و دهان می تواند ایجاد شود. دندان ها کج و نامرتب خواهند بود و ممکن است مجموعه دندان های پایین و بالا به طور مرتب روی هم قرار نگیرند.

مال اکلوژن یک بیماری نیست و بر سلامت جسمی تأثیر نمی گذارد، بلکه این یک تغییر در موقعیت دندان است. با این حال ممکن است بر شکل صورت و ظاهر دندان ها تأثیر بگذارد و در نتیجه باعث خجالت، عدم اعتماد به نفس و حتی افسردگی شود. دلایل آن شامل آسیب به دندانها یا استخوانهای صورت و مکیدن مکرر شست یا انگشت و غیره است.

یک متخصص ارتودنسی می تواند یک محافظ شبانه برای دهان فراهم کند تا مانع از دندان درآوردن و ساییدن دندان شود. مال اکلوژن شدید ممکن است بر غذا خوردن، گفتار و تمیز نگه داشتن دندان تأثیر بگذارد.

---

مزایای درمان ارتودنسی کودکان

درمان ارتودنسی می تواند به درمان یا بهبود موارد زیر کمک کند:

• بیرون زدگی دندانهای جلویی: درمان ارتودنسی می تواند ظاهر دندان را بهبود بخشد و از دندان در برابر آسیب دیدگی در هنگام صدمات ورزشی یا زمین خوردن محافظت می کند.
• ازدحام: در فک باریک، فضای کافی برای تمام دندانها وجود ندارد. متخصص ارتودنسی ممکن است یک یا چند دندان را خارج کند تا جای دندان های دیگر را فراهم کند.
• دندان های نهفته: این امر می تواند هنگامی اتفاق بیفتد که دندان بزرگسال از لثه یا استخوان خارج نشود ، یا فقط به صورت جزئی خارج شود.
• دندان های نامتقارن: دندان های بالا و پایین با هم مطابقت ندارند، به خصوص هنگامی که دهان بسته است اما دندان ها خودنمایی می کنند.
• اوربایت: هنگامی که دندان ها بسته می شوند، دندان های فوقانی بیش تر از دندان های پایین، پایین می آیند.
• نیش معکوس: وقتی دندان ها جمع می شوند، دندان های بالایی در داخل دندان های پایین گاز می گیرند.
• اپن بایت: وقتی دندان ها بسته می شوند، یک شکاف بین دندان های بالا و پایین وجود دارد.
• آندربایت: دندانهای فوقانی خیلی عقب هستند، یا دندانهای پایین خیلی جلو هستند.
• کراس بایت: حداقل یکی از دندانهای بالا در هنگام فشرده شدن دندان ها در مقابل دندان های پایین کمی پایین نمی آید. آنها خیلی نزدیک به گونه یا زبان هستند.
• فاصله گذاری: بین دندان ها فاصله وجود دارد، یا به این دلیل که دندان از بین رفته است یا دندان ها دهان را پر نمی کنند.

شروع درمان ارتودنسی دندان کودکان

رعایت اصول بهداشت دهان و دندان هنگام استفاده از دستگاه های ارتودنسی ضروری است، زیرا خطر چسبیدن غذا به دستگاه یا دندان وجود دارد. درمان معمولاً در سنین حدود 12 یا 13 سالگی شروع می شود، زمانی که دندان های بزرگسال کاملاً رشد کرده باشند.

کودکانی که شکاف کام و لب دارند ممکن است قبل از رشد کامل دندان بزرگسالان به درمان ارتودنسی نیاز داشته باشند. بهداشت دهان و دندان قبل از شروع ارتودنسی ضروری است. وقتی دستگاه ها روی دندان ها قرار می گیرند، احتمال لخته شدن ذرات غذا بیشتر است. برای جلوگیری از پوسیدگی دندان در طول درمان، فرد باید خیلی دقیق تر و بیشتر مسواک بزند.

بدون اقدامات بهداشت دهان و دندان، در هنگام درمان خطر پوسیدگی دندان وجود دارد. همچنین ممکن است متخصص ارتودنسی از نوشیدنی های گازدار، میان وعده های شیرین و سایر مواردی که منجر به پوسیدگی دندان می شود شما را منع کند.

---

 نحوه تشخیص برای ارتودنسی دندان کودکان

متخصص ارتودنسی وضعیت دندان های فرد را ارزیابی کرده و چگونگی رشد آنها بدون درمان را پیش بینی می کند. ارزیابی شامل موارد زیر است:

• گرفتن یک سابقه پزشکی کامل
• انجام معاینه بالینی
• گرفتن اشعه ایکس از دندان و فک
• ساختن مدل های گچی دندان

در مرحله بعد، متخصص ارتودنسی در مورد یک برنامه درمانی تصمیم خواهد گرفت.

جهت آشنایی با ارتودنسی پیشگیری کلیک کنید.

ارتودنتیست در مقابل دندانپزشک

دندانپزشک شما معمولاً می تواند یک متخصص ارتودنسی را پیشنهاد دهد، یا ممکن است آنها خودشان بتوانند این کار را انجام دهند. تعداد کمی از دندانپزشکان نیز به عنوان متخصص ارتودنسی آموزش دیده و واجد شرایط هستند. طبق AAO ، تنها 6 درصد از دندانپزشکان نیز ارتودنتیست هستند.

یک دندانپزشک در زمینه وسیعی از سلامت دهان و دندان، از جمله جلوگیری از عفونت و رسیدگی به دندان ها، فک، اعصاب و سایر جنبه ها تخصص دارد. یک متخصص ارتودنسی به طور خاص با نیش و صافی دندان ها سر و کار دارد. قبل از ادامه کار باید بررسی کنید که متخصص انتخاب شده شما صلاحیت انجام درمان ارتودنسی را دارد یا خیر.

رفرنس : دندانپزشکی جنت آباد